D-Day: de opening van de expositie

Vandaag is het de grote dag. Vandaag is de expositie officieel geopend. Vanmorgen zijn onze leerlingen en leraressen samen met Frau Helga en de Franse jongeren naar de Weissensee gegaan. Het was volgens Helga vandaag veel vriendelijker weer dan gisteren en onze leerlingen hebben naar hartelust geschaatst en gesleed. Het klikt goed met de Franse jongeren, dus dat is ook leuk.
Mme Maïté Waroquier is gelukkig wat opgeknapt en kon toch nog naar de Weissensee komen, want daar zou ze geïntervieuwd worden voor TV. Vanavond gaan ze met z'n allen lekker eten. Dat wordt gezellig.

De tentoonstelling is geopend!



Ons bord met poster is SUPER!!!!
De Prinsentuin staat er echt geweldig bij op de Weissensee: tot eind maart!

 

Niet te geloven, maar ook Mevr. Copini is geïntervieuwd op de Weissensee.
Zo wordt Prinsentuin wel heel snel bekend in heel Europa!


Eerst een kort verslag van Frau Helga Spitzer:

Hallo Thea,

I have just come back from the Weissensee- now dressed up new( not for the artic expedition as I was today on the Weissensee)- and than I will meet all again to go for dinner.

The kids are great- yours and the French boy are together and they have great fun. Today they were skating and sledging together. Yesterday your kids were on the Weissensee too, but ist was colder and not so friendly, they told me. Maïté was at the opening and for the TV interview- and then she went back with my collegue. I think it was really nice to be there. Tomorrow morning I will go with Maïté and her headmaster to the school near Klagenfurt - as they want to know more about these kinds of school.

I have wished Sanny all the best for her birthday- and I will also say greetings and wishes from you, when I meet them soon. So I wish you a good night- everything is okay and all are lovely.

        Greetings

Helga

Hier volgt het verslag van Mevr. de Groot en Mevr. Copini (je kunt zien dat ze aan het internationaliseren zijn en nog nauwelijks NL spreken, het is een soort NL-steno). Als ze terug zijn moeten ze het nog maar wat aanvullen:

5 feb. de dag dat Sanny jarig is!! :D en dat we de fransen voor het eerst zagen. Om half negen gingen we ontbijten en Sanny feliciteren aan een mooi geklede tafel die Judith had gedekt. (Judith was er al bang voor, de fransen dachten dat het voor hun was). Katie deed alsof ze ziek was terwijl ze dan de auto kon versieren met de spullen van de etalage van het Kolpinghaus. Daarna gingen we onze spullen pakken/omkleden om te gaan schaatsen op de Weissensee, om onze tentoonstelling bij te wonen. We gingen eerst even in schaatsen en daarna kwamen we de man tegen die we eerder op de school van Helga hadden ontmoet. Hij was bezig met een bord waarop die werd gefilmd en wij gingen met hem in gesprek om zo ook te worden gefilmd en het lukten aardig! Judith regelde met de camera man dat we een interview kregen bij ons bord. De tentoonstelling begon en de man die we kenden deed het woord en er waren kinderen van ongeveer 6 jaar die gingen zingen en begeleid werden door een man met een gitaar, was wel leuk om te zien. Toen vond Judith een gratis chocomel kraam en we dronken lauwe chocomel (was wel lekker).Sanny moest ondertussen op het podium verschijnen om een cadeau in ontvangst te nemen en ze werd geïnterviewd. De tentoonstelling was afgelopen en we gingen samen met de drie fransen jongens (internationaliseren) “sletje”fahren.  We gingen met de skilift naar boven om daar te eten in een restaurant waar een grote groep Nederlanders die vrolijk aan het zingen waren. Gisteren waren we ook daar, het is er super gemütlich en er werkt en vrijt een man uit Rossum. Erg lieve mensen.

Eitje erin, wij eruit, sleeën!

We gingen dus verder sleeën en Sanny vloog uit de bocht en knalde ongelukkig tegen een boom aan en nu heeft ze een mooi geschenk op haar been van het sleeën. Toen kwamen we met z’n alle gelukkig heel beneden aan met een paar blauwe plekken maar het was het waard. Toen gingen we met de Franse boys naar een café waar we even wat gingen drinken en dansen om Sanny haar verjaardag te vieren. Daarna gingen we naar onze slaapplek om ons om te kleden en op te frissen om uit eten te gaan met Helga en de Fransen. Daar hebben we onze juf in alle talen toegezongen.

Toen we klaar met het eten waren gingen we terug naar het Kolpinghaus om daar verder aan de blog te werken, we hebben daar een stukje geschreven maar we waren te moe (het was al bijna 00:00 u) om door te gaan. We zijn naar buiten gegaan en daar hebben we een mooie wensballon op te laten. Toen konden we eindelijk gaan slapen  na een lange maar leuke dag!